Χανιά: Επίσκεψη στο χώρο “φιλοξενίας” – Ντράπηκε και η ντροπή!

16.02.2025_επίσκεψη στο χώρο “φιλοξενίας” – Ντράπηκε και η ντροπή!
«…Ήμασταν 44 ώρες στη θάλασσα, 68 άνθρωποι ήρθαμε με ένα πολύ μικρό βαρκάκι από τα παράλια της Λιβύης. Δύο άτομα από το Σουδάν, πέντε από το Πακιστάν και 61 Αιγύπτιοι. Όλοι άντρες, ανάμεσά μας περίπου 20 ασυνόδευτα ανήλικα. Άλλοι αρρώστησαν, άλλοι έβγαλαν δερματικά, όλοι κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι…» (μαρτυρία πρόσφυγα στο εκθεσιακό κέντρο Αγυιάς, 16.02.2025).
Εκθεσιακό κέντρο Αγυιάς, χώρος προσωρινής “φιλοξενίας” για άτομα που χρήζουν ανθρωπιστικής βοήθειας: Το μόνο διαφορετικό αυτή τη φορά, η βροχή. Τις βροχερές μέρες τα παράθυρα και το στέγαστρο οροφής στάζουν νερά, ο χώρος γίνεται ακόμη πιο κρύος από την υγρασία και τα λιμνάζοντα νερά.
Την ώρα που η πόλη είναι ασφυκτική, καθώς έχει κατακλυστεί ξανά με τους δολοφόνους του πλανήτη, περιγράφουμε για πολλοστή φορά την ίδια συνθήκη σε μια γωνιά αθέατη στα μάτια των πολλών: ένα κτήριο υπό εγκατάλειψη, χωρίς θέρμανση, με πέντε χημικές τουαλέτες και μια και μοναδική βρυσούλα στην άκρη, έσπασαν όμως πλέον οι σωλήνες της… Για ντουζιέρες ούτε λόγος.
Η ιστορία ίδια μα οι άνθρωποι κάθε φορά άλλοι. Σε κοιτούν με αυτά τα μάτια, περιμένοντας καρτερικά, ξυπόλυτοι, χωρίς ζεστά ρούχα οι περισσότεροι, στοιβαγμένοι κατάχαμα, χωρίς στρώματα, σε αυτές τις πενταβρώμικες κουβέρτες, πάντα οι ίδιες φυσικά. Ταλαιπωρημένοι άνθρωποι, ναυαγοί αρκετές φορές, με ρούχα μες στην αλμύρα —και τον εμετό καμιά φορά λόγω θαλασσοταραχής— δεν δικαιούνται ούτε ένα ντουζ να κάνουν, ούτε ένα σαπούνι να πλύνουν έστω τα χέρια τους.
Ευτυχώς, πέρα από κάλτσες και σαπούνια, αυτή τη φορά δώσαμε μπουφάν και ζεστά ρούχα που πρόσφεραν όσες και όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας για τη συλλογή ειδών ρουχισμού και πρώτης ανάγκης.
Κατά τη διανομή, ένας άνθρωπος λιποθύμησε, μα ούτε ράντζο να ξαπλώσει δεν υπήρχε, και ούτε ο Ερυθρός Σταυρός φάνηκε να έχει κάποιου είδους εξοπλισμό. Καμία πρόθεση να μεταφερθεί στο νοσοκομείο…
Οι εξαγγελίες για τη δημιουργία σταθερών χώρων προσωρινής φιλοξενίας έχουν καταντήσει ανέκδοτο. Φαίνεται πως μια χαρά τους εξυπηρετεί ο άθλιος χώρος στην Αγυιά, απομακρυσμένος και φρουρούμενος. Άλλωστε, μια τέτοια επιλογή ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τη ρατσιστική αντιμεταναστευτική πολιτική του αρμόδιου υπουργείου και του κράτους γενικά.
Και τα ερωτήματα προς όλους τους (αν)αρμόδιους παραμένουν τα ίδια:
Πότε θα γίνει η μονοθεματική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου —που υποσχέθηκε ο δήμαρχος σχεδόν ένα χρόνο πριν— για τη φιλοξενία αυτών των ανθρώπων;
Οι διαχειριστές των δημοτικών κονδυλίων θα κάνουν κάτι ουσιαστικό για τις βασικές ανάγκες ταλαιπωρημένων ναυαγών που βρίσκονται κάθε εβδομάδα εδώ; Ή μόνο για τη διαφήμιση του τουριστικού προϊόντος και για φιέστες βρίσκουν λύσεις απ’ το πουθενά και ξεκλειδώνονται ως δια μαγείας οι κωδικοί; Πόσο δαπανηρή μπορεί να είναι η κατασκευή έστω κάποιων ντουζιέρων μπροστά στα υπερκοστολογημένα έργα βιτρίνας; (βλέπε αγορά χριστουγεννιάτικου δέντρου, αξίας 30.000€_ https://www.haniotika-nea.gr/dentro-axias-30-000-eyro/)
Γιατί επιμένουν να κωφεύουν οι αρμόδιες υπηρεσίες και ο εθνικός μηχανισμός εντοπισμού και προστασίας ασυνόδευτων ανηλίκων; Πού είναι τα κλιμάκια υπηρεσίας ασύλου;
Μέχρι πότε η ύπατη αρμοστεία θα παραμένει άφαντη ενώ τα διεθνώς κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται κατάφωρα από πλευράς κυβερνητικών και τοπικών αρχών;
Πού είναι οι οργανώσεις που συνδράμουν σε τέτοιες ανθρωπιστικές κρίσεις; O ρουχισμός, τα είδη προσωπικής υγιεινής, κλίνες, κτλ., θα μπορούσαν, έστω στοιχειωδώς και πρόσκαιρα, να ανακουφίσουν αυτούς τους ανθρώπους.
Δε θα σταματήσουμε να λέμε:
Δεν είναι ούτε εγκληματίες, ούτε “αναξιοπαθούντες”, είναι τ’ αδέρφια μας που ψάχνουν γη να ζήσουν, ν’ ανασάνουν.
Αξιοπρεπής υποδοχή και φιλοξενία σε κάθε ναυαγό!
Ελεύθερη μετακίνηση για όλες-ους!
Ανοιχτά σύνορα!
Καλοδεχούμενοι πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες, ανεπιθύμητοι οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ!
Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων
Φλεβάρης 2025

πηγή:https://www.facebook.com/stekichania

 

Ηράκλειο : Τριβόλια – Ελευθεριακή συλλογικότητα ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ.”Δεν είναι αριθμοί ,είναι γυναίκες με ιστορία”

Μπήκε άλλη μια χρονιά που ευχόμαστε ο όρος “γυναικοκτονία” να μην υπήρχε. Όχι γιατί δεν είναι απαραίτητος, αλλά γιατί η ύπαρξή του αποδεικνύει μια φρικτή πραγματικότητα: ότι ζούμε σε μια κοινωνία όπου η δολοφονία των γυναικών έχει όνομα, γιατί συμβαίνει τόσο συχνά που χρειάζεται να κατηγοριοποιηθεί. Μας θυμίζει πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η έμφυλη βία, η τοξική αρρενωπότητα, η πατριαρχία…μας θυμίζει πόσο η αφαίρεση μιας ζωής μπορεί να καταλήγει απλώς σε έναν τίτλο ειδήσεων, σε έναν ακόμη αριθμό στις “ετήσιες στατιστικές”.
Κάθε φορά που ακούμε τη λέξη, σκεφτόμαστε ότι πίσω της κρύβονται ιστορίες που δεν θα ειπωθούν ποτέ όπως τους αξίζει. Ότι μια γυναίκα που υπήρχε, που ζούσε, που αγαπούσε, έγινε απλώς «θύμα γυναικοκτονίας». Σαν η ύπαρξή της να συνοψίζεται σε μια έννοια, σε μια νομική ή κοινωνιολογική ανάλυση, αντί να αναγνωρίζεται ως μια ολόκληρη ζωή που δεν έπρεπε να χαθεί.
Όσο υπάρχει αυτή η λέξη, σημαίνει ότι το φαινόμενο συνεχίζεται. Ότι κάθε χρόνο, κάθε μήνα, κάθε εβδομάδα, καθε μέρα θα προστίθενται νέα ονόματα στον κατάλογο. Και η κοινωνία, αντί να συγκλονίζεται, αντι να εξοργίζεται θα συνεχίσει να μετρά, να συζητά, να αναλύει, μέχρι η λέξη να χάσει το βάρος της, να γίνει απλώς ένας ακόμη όρος ανάμεσα σε τόσους άλλους. Μακάρι αυτή η λέξη να μην υπήρχε ποτέ, κι όμως υπάρχει. Και υπάρχει για να μας υπενθυμίζει ότι ποτέ δεν ήταν “η κακιά στιγμή” είναι η πατριαρχία και θα ξανά συμβεί.
Όσο και αν δεν μας αρέσει αυτός ο όρος, όσο και αν ελπίζουμε ότι όλα τα θύματα, όλες οι αδικοχαμενες αδερφες μας είναι πρωτγωνιστριες ενός κακού ονείρου από το οποίο κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε με τον ήχο ενός ξυπνητηριού και όλα θα είναι καλά…όσο και αν μας πονάει όταν το ξεστομιζουμε θα συνεχίσουμε να το ουρλιάζουμε. Δεν είναι αριθμοί είναι γυναίκες με ιστορία. Και αυτή η ιστορία λέγεται γυναικοκτονία.
Τριβόλια – Ελευθεριακή συλλογικότητα ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ.

Best Online Casino Sites with PayPal: Your Guide to Safe and Secure Betting

Invite to our thorough guide on the best online gambling establishments that accept PayPal as a settlement approach. In this write-up, we will discover the advantages of using PayPal for online gambling, provide you with a list of trusted on-line gambling establishments that approve PayPal, and offer important insights to boost your total gambling Continue reading “Best Online Casino Sites with PayPal: Your Guide to Safe and Secure Betting”

Mobile Online Casino Gamings: A Guide to the Ultimate Video Gaming Experience on Your Smart device

The globe of on the internet betting has experienced exceptional development in recent times, many thanks to the developments in casino ruleta technology. Today, gamers can enjoy their favored online casino video games anytime and anywhere with mobile casino applications. Whether you are Continue reading “Mobile Online Casino Gamings: A Guide to the Ultimate Video Gaming Experience on Your Smart device”

El joven Marx y sus enemigos

Toda su vida Marx ha mantenido el punto de vista unitario de su teoría, pero la exposición de su teoría fue planteada sobre el terreno del pensamiento dominante precisándose bajo la forma de críticas de disciplinas particulares, principalmente la crítica a la ciencia fundamental de la sociedad burguesa, la economía política. Esta mutilación, ulteriormente aceptada como definitiva, es la que ha constituido el “marxismo”.

La Sociedad del espectáculo.Guy Debord.

Esta afirmación, que comprende la obra de Marx como una totalidad en desarrollo, se contrapone a toda esa periodización de la misma que la disocia en un periodo de juventud y otro de madurez. En la medida en que dicha periodización se afirma, ya sea para defender al joven Marx frente al viejo, o viceversa, se liquida la fuerza de Marx en tanto que militante del proletariado, conduciendo ineludiblemente a una petrificación que nos arrastra hacia la ideología marxista en sus diversas variantes.

Presentación a Páginas Malditas de Reapropiación ediciones.

La socialdemocracia ha hecho de Marx un utensilio apto para servir a la reproducción social capitalista. Las múltiples formas bajo las que se materializa esta fagocitación emanan de las particularidades propias de cada fracción de la socialdemocracia. La lista es interminable: el Marx demócrata, politicista, economista, filósofo, humanista, marxista, leninista, estalinista, ecologista, etc. El método para conseguir semejante proeza se basa en descuartizar la obra de Marx, destruir la globalidad de la misma, haciendo de los diferentes niveles de abstracción una contraposición utilizando categorías, frases y pasajes que se desconectan de los diversos momentos de la totalidad. Tampoco se puede negar, obviamente, que el mismo Marx colaboró lo suyo descargando una nutrida variedad de excrementos que abonaron el campo sobre el que proliferan todos esos escuderos de la burguesía.

Posiblemente, el corte epistemológico entre un joven Marx filosófico y un Marx maduro científico desarrollado por Althusser es uno de los ataques más populares contra Marx. Althusser y sus epígonos rellenan miles de páginas con todo tipo de detalles y comparaciones que nos muestra al joven Marx apresado en las contradicciones filosóficas y adherido a la posición humanista de Feuerbach. Habría que desechar toda la producción teórica de ese periodo juvenil, y sus reminiscencias en la Ideología alemana, pues se enmarca dentro de los límites de la filosofía clásica alemana. La abolición del trabajo, del Estado, del dinero, etc., serían aboliciones al interior de un sistema filosófico sin relación alguna con las verdaderas contradicciones sociales y su superación. En ese sistema filosófico habría un ser humano que responde al yo sensible feuerbachiano, una actividad limitada al pensamiento ético y un objeto de dicha actividad que se queda en lo sensible. La enajenación del ser humano sería percibida desde un enfoque filosófico que concibe la separación del sujeto y el objeto, en concreto del hombre y la objetivización de sus fuerzas naturales, como un desajuste a superar desde la propia filosofía que defiende la primacía del sujeto y el retorno a una supuesta identidad originaria.

Evidentemente si así fuera habría que dar la razón al corte epistemológico. Ahora bien, hay que tragarse muchos sapos para aceptar esta falsificación. Pero la misma tiene una fuerza social evidente y quien se pone las gafas althusserianas está totalmente convencido de la autenticidad de lo falso.

Es cierto que el método que utiliza Marx para cristalizar sus posiciones, que podríamos definir por una parte como una dialéctica de la conservación y la superación (que contiene, claro está, la negación), facilita la operación de estos especialistas de la adulteración, pues la escisión de momentos particulares de la conservación respecto a la totalidad en desarrollo que los engloba, elimina la negación que sufren en el proceso de superación, permitiendo la amalgama y liquidación del contenido. Es la misma maniobra que se emplea cuando se asimila la concepción del valor de Marx al valor-trabajo ricardiano. De esta forma, se puede presentar aquí o allá a Feuerbach o Ricardo escribiendo a través de la pluma de Marx. Se trata de un extrañamiento de la teoría. Continue reading “El joven Marx y sus enemigos”